W 2018 r. korporacje międzynarodowe wytransferowały z Polski 17 mld zł zysków, co przełożyło się na ok. 3 mld zł ubytku w dochodach z CIT - wskazał Polski Instytut Ekonomiczny w raporcie „Luka CIT w Polsce w latach 2014-2018”. Problemem jest istnienie wewnątrzunijnych rajów podatkowych - oceniono.

170 mld euro na rok - to wartość strat wynikających z funkcjonowania unijnych rajów podatkowych. Obejmuje to straty wynikające z transferowania majątku przez najbogatszych obywateli (46 mld euro - PIT), luki VAT (64 mld euro) i sztucznego transferowania zysków firm (60 mld euro - CIT). Kraje najwięcej tracące w UE na funkcjonowaniu unijnych rajów podatkowych to Niemcy, Wielka Brytania i Francja - wynika z raportu Polskiego Instytutu Ekonomicznego i Banku Gospodarstwa Krajowego.

Polityka fiskalna państw wysoko rozwiniętych cechuje się stosunkowo uciążliwymi dla przedsiębiorców obciążeniami podatkowymi. Odpowiednio przemyślana strategia podatkowa firmy, uwzględniająca transfer aktywności gospodarczej do tzw. rajów podatkowych, może jednak znacząco obniżyć zobowiązania podatkowe w prowadzonej działalności gospodarczej.

Kraj zależny od Wielkiej Brytanii wciąż kusi bardzo niskim podatkiem CIT (stawka 10 lub... 0 proc.) oraz brakiem np. podatku od zysków kapitałowych. Eksperci uważają, że nawet jeśli opuści on Unię Europejską razem z Wielką Brytanią, to nie straci na atrakcyjności. Jedynym zagrożeniem dla Gibraltaru jest dostanie się pod jurysdykcję hiszpańską, co jest jednak mało prawdopodobne.

Od stycznia raje podatkowe przestaną być tak atrakcyjne. Zmienią się bowiem zasady opodatkowania kontrolowanych spółek zagranicznych (CFC). Polski właściciel takiej spółki będzie musiał – po zaistnieniu kilku przesłanek – zapłacić podatek od jej zysków, nawet jeśli nie były one transferowane do kraju. Chyba że udowodni, że prowadzi ona rzeczywistą działalność gospodarczą. Eksperci podkreślają jednak, że w niektórych przypadkach będzie to trudne.

Budżet państwa nie powinien ponieść żadnych strat w związku ze spóźnioną publikacją nowelizacji ustawy o CIT zapobiegającej wyprowadzaniu zysków do rajów podatkowych. Jeśli ustawę uda się uchwalić raz jeszcze do końca listopada, może ona wejść w życie w planowanym pierwotnie terminie 1 stycznia 2015 r. Przedsiębiorcy nie powinni odczuć skróconego okresu vacatio legis, bo już teraz znają treść przepisów.

Co kilka tygodni w prasie pojawiają się statystyki i raporty, które wskazują, że w wyniku istnienia rajów podatkowych krowy przestają dawać mleko, dziatki głodują, a wdowy opłakują mężów, albowiem wypływają tam biliony dolarów, których właściciele z jakichś powodów powinni być w ocenie twórców raportów zmuszeni do trzymania pieniędzy gdzie indziej. Najlepiej w krajach o wysokich podatkach i rozbudowanych systemach świadczeń socjalnych, dzięki czemu można by im te pieniądze zabrać i przekazać „ubogim”, czyli administracji państwowej, która ma się zajmować redystrybucją dochodu.

– Muszą być wprowadzone regulacje podatkowe, które umożliwią rozwój biznesu w Polsce – uważa Zygmunt Solorz-Żak, polski biznesmen, numer dwa na liście najbogatszych Polaków. Chodzi nie tylko o to, by system był jasny, a przepisy jednoznaczne, ale również o ulgi dla firm, które zachęciłyby je do realizacji inwestycji w Polsce, a nie za granicą.

Od stuleci swoboda przepływu kapitału i lokowania pieniędzy zagranicą zapewniała  uczciwym, ciężko pracującym obywatelom możliwość stabilnego akumulowania oszczędności w oderwaniu od lokalnych uwarunkowań politycznych, samowoli funkcjonariuszy państwowych i kryzysów gospodarczych, które miewały miejsce w ich rodzinnych krajach.